6 Ocak 2009 Salı

bir konser...




yıllar öncesi...
üniversitelerin,hatta bütün ülkenin karışık olduğu yıllar...

üniversite öğrencisiyim...
öğrenciyim ama...
öğretim sıkça boykotlarla bölünüyor...

yine okulun boykotta olduğu bir zaman dilimi...
herkes öğrenci lokalinde...


bir yandan boykotun gidişatı takip edilirken,
öte yandan,kasetçalardan şarkılar dinleniyor...
satranç turnuvaları,tavla partileri yapılıyor...
gazeteler,dergiler(ille de gırgır dergisi) okunuyor,
bulmacalar çözülüyor...
o zaman gazetelerde bu kadar bulmaca ekleri yok...
çabucak bitiyor çözmeler...
yetmiyor...


iki takım oluşturulup,
büyük büyük bulmacalar kurgulanıyor,
yaratılıyor...
bu bulmacayı bulan sorusunun yanıtı 'eşek' olunca,bulmacayı bulan takımın,bunu bulamadık diye karşı takıma buldurmaya çalıştığı
kocaman bulmacalar...

o dönemler 'arkadaş' şarkısı ve söyleyen sanatçı çok seviliyor...
şimdilerde olsa çok seviliyor yerine ,
-yıla damgasını vurdu...
-bomba gibi düştü...
-ortalığı salladı... denirdi...


bir gün bu şarkıcının konser vereceği haberi geliyor...
kalabalık bir grup için biletler alınıyor...


sinema salonundaki konsere topluca gidiliyor...
çok kalabalık....
insanlar hep ayakta...
sanatçı heyecanla bekleniyor...

o da ne?
sahneye çıtı pıtı bir kızcağız davet ediliyor...
isim kimse için birşey ifade etmiyor...
homurtular yükseliyor...

birkaç şarkı söylüyor...
ardından anonim türküler...
taklitler..
inanılmaz bir enerjisi var...
sahneden inince salon yıkılıyor...

ardından beklenen sanatçı sahne alıyor...
büyük bir coşku ile konser bitiyor...


konser sonrası herkesin aklında ilk çıkan kızcağız kalıyor...
herkes merakta ...
bu da kim?
bu isimi daha çok duyacağız diye düşünülüyor...

tahminler doğru çıkıyor...
yıllardır aynı zevkle dinliyoruz onu...
ve gerçekten yıllar boyu onun şarkılarıyla kodlanıyor yaşadıklarımız belleklerimize...


1 yorum:

  1. umarım dahada nice nice yıllar dileriz minik serçemizi

    YanıtlaSil